Over massages en andere massages..
Door: Ton de Corte
Blijf op de hoogte en volg Ton
13 Juni 2011 | Thailand, Chiang Mai
Hallo beste Nederlanders en natuurlijk Monique, welkom in Thailand waar het leven de expat toelacht. Langzamerhand krijgt m’n leven een andere inhoud en omdat ik steeds meer lessen ga werken wordt de vrije tijd schaarser. Ik probeer al het vrijwilligerswerk op maandag, dinsdag en woensdag te doen zodat de rest vrij is; wel ga ik op donderdag nog ’n uurtje naar de oudere studenten. Het begin van de week zit inmiddels wel goed vol omdat ik uren overgenomen heb van de Canadese vrijwilliger Dominique die teruggaat naar zijn homecountry.
Inmiddels zitten we nog drie weekjes voor de verkiezingen en de strijd begint feller te worden. Mevrouw Yingluck Shinawatra lijkt op ‘n eclatante overwinning af te stevenen maar ongeveer 35% van het kiezersvolk weet nog steeds niet welk vakje men rood kleurt. Omdat de rode Peua Thai partij tot mijn leedwezen waarschijnlijk aan de macht komt trekken investeerders langzaam hun geld terug uit Thailand. Het zakenleven ziet niet veel in de economische capaciteiten van die rode ploeg en ook voorziet men, net als ik veel binnenlandse onrust. De arme rijstboeren zien het wel weer helemaal zitten want zij krijgen straks miljarden toegeschoven als de roden voor hun rijst meer dan de marktwaarde gaan betalen voordat ie doorverkocht wordt. Als de formatie fatsoenlijk afgerond wordt kan het allemaal nog wel meevallen. Laten we hopen dat de democratie zegeviert.
De inspiratie voor het onderstaande verhaal vond ik nièt in het centrum van Chiang Mai waar elke dag honderden toeristen de massagesalons bezoeken. Voor nog geen vijf euro worden daar in no- time alle door malaise en gepieker ontstane knopen in je spieren professioneel ontward. Als je daar eens goed onder handen genomen bent kan je vakantie pas echt beginnen. Nee, de inspiratie borrelde pas op toen ik tijdens een vrij uur uit nieuwsgierigheid langs de lokalen van de blindenschool wandelde. Als bijkomstigheid moet ik vertellen dat ik daar eerst een lokaal vond waar een prachtige piano in stond. Ook lagen daar, opgestapeld in grote dozen nog 5 elektronische piano’s onuitgepakt te wachten. Als ik er toestemming voor krijg ga ik die uitgepakte tijdens ’n volgend vrij uur zeker nog ’ns zedelijk betasten. Thuis had ik het laatste jaar voor m’n vertrek naar Thailand ook ‘n piano. Toen ik hem kocht vroeg de leverancier nog waar ik het instrument het meest voor gebruikte. Ik antwoordde hem toen dat ik hem vooral kocht om een lege plek in de kamer op te vullen, als decoratiestuk dus. Hij bood nog aan een stukje voor te spelen zodat ik kon luisteren “of het timbre ( klankkleur) van m’n gading was“. Ik vond dat niet nodig; zonde van de tijd. Ik had voor de kersenrode kleur gekozen omdat die het beste bij de vloerbedekking en de aangrenzende vitrinekast pastte. Zou ik nog eens andere vloerbedekking kopen dan moest ’t ding maar de deur uit. Voor mijn vertrek naar Schiphol hoorde ik een van de buren nog tegen de andere zeggen “ik ben blij dat ie weg is“ en ik probeer mezelf er nu nog regelmatig van te overtuigen dat hij de piano bedoelde. Toch heb ik nog veel plezier aan die piano beleefd. Ik heb in die tijd eigenlijk maar één lied leren spelen. Ik had daarvoor een beroemd kerstlied gekozen omdat ik wist dat die melodie ondanks eindeloos herhalen altijd mooi zou blijven. Het mooiste lied ooit gecomponeerd had ik sinds de Pasen daarvoor tot in den treuren zitten oefenen. De première van mijn interpretatie van “Stille nacht, heilige nacht” vond plaats op m’n laatste Kerstavond in Nederland. Door de sensibele uitvoering van dat werk leef ik in de herinnering van de aanwezige luisteraars nu nog voort als een verdienstelijk pianist. Ik denk dat ik van het Stille Nacht de noten van de rechterhand nog wel ken maar de linkerhand heb ik voor de zekerheid nog even uitgeprint. Maar terug naar m’n verhaal:
Vanuit een ander leslokaal hoorde ik allerlei kreungeluiden. Enkele van genot maar de meeste van afkeuring. Als ik in een westers land geweest zou zijn had ik al direct verondersteld dat de kinderen “groepsverkrachtinkje” aan het spelen waren uit verveling of omdat andere spelletjes te flauw zijn. Voorzichtig de deur van dat lokaal openend zag ik daar zo’n 10 kinderen op een massagematje liggen. Zij hadden de slachtofferrol toebedeeld gekregen en werden door 10 masseurs en masseuses in spe gemasseerd als onderdeel van hun opleiding tot ‘massager‘. Er was een juf-trainer die het hen voordeed. Maar trainen van blinden betekent niet ‘laten zien” hoe het moet maar veel vertellen en de kinderen mee laten voelen als het voorgedaan wordt. Ook is er veel theorie over de verscholen ligging van de biceps en de maximale rekbaarheid van de triceps. De school wordt met raad en daad geholpen door de “Thai Massage Conservation Club” in Chiang Mai. De blinden krijgen mede daardoor de kans later de kost te gaan verdienen met dit in Thailand zo populaire beroep en ik kan jullie verzekeren dat ze fanatiek zijn. Lange tijd werden de blinden in Thailand als economisch nutteloos beschouwd en door de ouders thuis gelaten of langs de weg gedropt om te gaan bedelen. Nee blinden, hebben hier nauwelijks een aandeel in de economische vooruitgang. Sociale werkplaatsen zijn er niet en ik zou tegen jullie zeker nu willen zeggen: “laat nooit toe dat sociale werkplaatsen wegbezuinigd worden”. Ook zijn ondernemingen hier niet verplicht een aantal gehandicapten een job te bezorgen. Die blinden worden vooral ingezet voor het verkopen van staatsloten, als ‘musicus’ en in de massagebranche. Het woord ‘musicus’ is niet voor niets tussen aanhalingstekens geplaatst. Die blinde ‘musici’ hoor je vooral veel in de walkingstreets van Bangkok en Chiang Mai. Ze zingen of spelen dan met behulp van een mobiele audio-installatie een stukje muziek van verbazingwekkende kwaliteit. Maar de schijn bedriegt, het is geen karaoke maar meestal alleen maar playback. . Toch verdienen degenen die de beste plekken weten te bemachtigen nog een mooie duit. Ze zitten er wat armzalig gekleed bij en als ze naar huis gaan kleden sommige zich om in de duurste kleding.
Er zijn nu diverse over het land verdeelde massagecentra voor blinden. Ook is er een stichting die het vinden van een job voor de blinde medemens stimuleert. Inmiddels zijn er al zo’n 1000 blinden werkzaam in de massagebranche.
Als ik hoor over de kansen van de Thaise blinden in het economische verkeer stelt me dat diep teleur. Als 2 blinden toegelaten worden tot een universiteit staat dat met grote koppen in de krant. Door de omgang met de kinderen ben ik ervan overtuigd dat velen van hen meer in de mars hebben. Ik ben er ook van overtuigd dat toekomstige blinde generaties zich niet meer laten afschepen met oneerbiedige jobs. Dat stimuleert om ze te helpen zodat ze later meer kansen krijgen maar ook om bijvoorbeeld het massagevak meer inhoud te geven. Zo heb ik na overleg met de staf van de school voorgesteld om de kinderen die voor het massagevak hebben gekozen extra te gaan begeleiden met de Engelse taal maar dan toegespitst op hun contacten met toeristen. Er wordt hen dan aangeleerd om tijdens het werk een gesprek in het Engels met hun cliënt te voeren; je kunt ze aanleren welke vragen ze mogen verwachten en hoe ze daarop antwoorden. Dat zou een extra dimensie aan hun baantje kunnen toevoegen. Een goed contact kan er ook voor zorgen dat de klant nog eens bij deze massager terugkomt; je zou het ’t opbouwen van een klantenkring kunnen noemen. Blinde masseurs en vooral de masseuses zijn volgens ingewijden erg goed in hun job omdat hun gevoel voor aanrakingen beter is ontwikkeld dan het gevoel van hen die niet visueel gehandicapt zijn. Je schijnt het verschil als klant al heel vlug te voelen.
Natuurlijk moeten we ook even kijken naar de historie en de wetenschappelijke betekenis van het fenomeen massage, ook wel ‘lazy yoga’ genoemd.
Als je de boeken erop naslaat kom je steeds het woord “Ayurveda” tegen. Ayurveda is de oude Indiase filosofie van gezondheid en welzijn. Het woord Ayurveda betekent letterlijk “De kunst om wijselijk te leven“. Het gaat hier dan niet om medische hoogstandjes maar om de eenvoudigste vormen die voor alle mensen bereikbaar zijn.
In makkelijk te begrijpen termen, Ayurveda is een holistisch systeem dat leidt naar een gezondere en meer gebalanceerde levensstijl. Een holistische geneeswijze is een geneeswijze die het hele individu betrekt bij de genezing. In de reguliere geneeskunde wordt uitsluitend aandacht besteed aan het orgaan dat `het niet goed doet` en de therapie wordt dan ook gericht op dat orgaan. Wanneer de lever het niet goed doet worden er medicijnen gegeven die de lever beïnvloeden. Vaak wordt er voorbijgegaan aan de vraag waarom de lever het niet goed doet en hoe je dat kunt voorkomen.
In de holistische geneeskunde wordt er gekeken naar de hele mens, de organen maar ook de mentale en emotionele situatie en waarom in dit geval de lever is die reageert.
Dan kun je een behandeling verwachten die niet alleen op de lever inwerkt. Thaise mensen zoeken dus voor veel aandoeningen genezing in de massage.
Ayurveda waarvan massage een onderdeel is erkent dat we allemaal uniek zijn en richt zich behalve massage op voeding, leefstijl, yoga en kruidenmiddelen, zeg maar onze individuele make-up. Ayurveda is tijdloos - het bestaat al meer dan 4000 jaar maar is toch nog steeds van toepassing op het moderne leven. Een vroege beschrijving gegeven in de oudste Ayurvedische literatuur geschreven rond 100 tot 150 jaar voor Christus zegt het volgende: “Ayurveda” vertelt ons welke stoffen, kwaliteiten en acties het leven verbeteren, en welke niet." De wijsheid van Ayurveda moedigt ons aan om verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen gezondheid volgens de verschillende fasen van ons leven, de seizoenen en de omgeving waarin we wonen, werken en recreëren.
Deze factoren hebben allemaal een grote invloed op onze gezondheid en is het zinvol om onze levensstijl dienovereenkomstig aan te passen zodat we kunnen blijven wonen in harmonie met ons lichaam en op een optimale gezondheid te blijven. Yoga is een van de vormen van de Ayurveda, en massage dus ook. Tijdens de massage wordt er gepraat over de mogelijke oorzaken en ook worden kruiden, oliën of andere bestanddelen van de Ayurveda toegepast.
Ben je jong of oud, actief of inactief, gezond of niet zo gezond, iedereen kan profiteren van de Thaise traditionele massage. Het is al door talloze generaties gebruikt voor het bestrijden van lastige aandoeningen en het welzijn te bevorderen. Echter, iedereen zal de uitwerking anders ervaren. De massage bouwt voort op het natuurlijke verlangen van het lichaam naar volledige gezondheid en het gevoel van gemak en welzijn. Veel mensen voelen na afloop een verlichting van de pijn, verminderde angst, lagere bloeddruk en hartslag.
Een andere voordeel is dat pijnsignalen naar de hersenen (gate controletheorie) geblokkeerd worden.
Er is in zo’n salon een rijk palet van verschillende soorten massages waarvoor je kunt kiezen. Toevallig las ik gisteren in de krant dat een stukje verderop bij de noorderburen in het Chinese Shanghai heibel is ontstaan over een massagesalon. Een vent wil daar een praktijk openen waar hij mannen inzet als borstenmasseurs voor vrouwen. Dat alles om de melkproductie te stimuleren. Hoewel zoiets volgens Xia Jun op wetenschappelijke wijze plaatsvindt gelooft niet iedereen in de zuivere motieven van het bedrijf. Zelf denk ik ook dat het oogmerk van de masseurs meer de zelfstimulatie is. Natuurlijk wordt het een andere zaak als de dames tevreden zijn over de behandeling. Misschien keren zij wel met ’n bevredigd gevoel huiswaarts in de wetenschap dat het melkaanbod weer in overeenstemming is met de vraag en dat de behandeling op zich ook niet echt onplezierig was. Bij overproductie is de onlangs geïntroduceerde moedermelk-ijsco branche natuurlijk bereid tot extra afname. Je kunt je natuurlijk afvragen of vrouwen zichzelf niet kunnen masseren. Je kunt dat slecht op straat aan een vrouw vragen of daar voor gaan staan doen wat je ermee bedoelt als je geen Thais kent. Maar erover nadenkende geloof ik pertinent dat mannen dat beter kunnen dan vrouwen omdat mannen dat in gedachten veel oefenen.. Het is jammer dat Sjanghai zo ver weg ligt anders had ik in het kader van dit verhaal in die salon nog graag een weekje of wat stage gelopen of vrijwilligerswerk verricht. Alleen zou ik dan niet willen dat Agnes Jongerius zich dan voor een cessie bij me zou melden want dan heb je na ‘n uur de hele oppervlakte nóg niet bewerkt.
Nu we het over dit soort praktijken hebben; het is natuurlijk bij veel mannen bekend dat veel masseuses in de Thaise toeristencentra hun mannelijke clientèle na afloop van de reguliere massagetijd tegen forse bijbetaling diverse andere, aan massage gerelateerde diensten aanbieden. Die diensten eindigen dan meestal met een uitbundig“happy end”. De dames van de stedelijke GoGo-kasten schijnen niet echt gecharmeerd te zijn van de branchevervagende activiteiten van de masserende branchegenoten. Omdat die goedkoper werken vinden hun diensten natuurlijk gretig aftrek en zonder die bijverdiensten zouden vele van hen nooit masseuse zijn geworden. Ook zouden dan veel mannen hier nooit een massage hoeven.
Beste mensen, het verhaaltje is weer vol en kan de deur uit. Degenen onder jullie die al vroeg vakantie hebben wens ik natuurlijk een fijne vakantie toe. En tegen de andere zou ik zeggen, laat nog maar eens wat van je horen als je zin hebt. Maar iedereen wens ik veel goei weer en
een mooie zomer toe vanuit Chiang Mai.
Met vriendelijke groet,
Ton
Inmiddels zitten we nog drie weekjes voor de verkiezingen en de strijd begint feller te worden. Mevrouw Yingluck Shinawatra lijkt op ‘n eclatante overwinning af te stevenen maar ongeveer 35% van het kiezersvolk weet nog steeds niet welk vakje men rood kleurt. Omdat de rode Peua Thai partij tot mijn leedwezen waarschijnlijk aan de macht komt trekken investeerders langzaam hun geld terug uit Thailand. Het zakenleven ziet niet veel in de economische capaciteiten van die rode ploeg en ook voorziet men, net als ik veel binnenlandse onrust. De arme rijstboeren zien het wel weer helemaal zitten want zij krijgen straks miljarden toegeschoven als de roden voor hun rijst meer dan de marktwaarde gaan betalen voordat ie doorverkocht wordt. Als de formatie fatsoenlijk afgerond wordt kan het allemaal nog wel meevallen. Laten we hopen dat de democratie zegeviert.
De inspiratie voor het onderstaande verhaal vond ik nièt in het centrum van Chiang Mai waar elke dag honderden toeristen de massagesalons bezoeken. Voor nog geen vijf euro worden daar in no- time alle door malaise en gepieker ontstane knopen in je spieren professioneel ontward. Als je daar eens goed onder handen genomen bent kan je vakantie pas echt beginnen. Nee, de inspiratie borrelde pas op toen ik tijdens een vrij uur uit nieuwsgierigheid langs de lokalen van de blindenschool wandelde. Als bijkomstigheid moet ik vertellen dat ik daar eerst een lokaal vond waar een prachtige piano in stond. Ook lagen daar, opgestapeld in grote dozen nog 5 elektronische piano’s onuitgepakt te wachten. Als ik er toestemming voor krijg ga ik die uitgepakte tijdens ’n volgend vrij uur zeker nog ’ns zedelijk betasten. Thuis had ik het laatste jaar voor m’n vertrek naar Thailand ook ‘n piano. Toen ik hem kocht vroeg de leverancier nog waar ik het instrument het meest voor gebruikte. Ik antwoordde hem toen dat ik hem vooral kocht om een lege plek in de kamer op te vullen, als decoratiestuk dus. Hij bood nog aan een stukje voor te spelen zodat ik kon luisteren “of het timbre ( klankkleur) van m’n gading was“. Ik vond dat niet nodig; zonde van de tijd. Ik had voor de kersenrode kleur gekozen omdat die het beste bij de vloerbedekking en de aangrenzende vitrinekast pastte. Zou ik nog eens andere vloerbedekking kopen dan moest ’t ding maar de deur uit. Voor mijn vertrek naar Schiphol hoorde ik een van de buren nog tegen de andere zeggen “ik ben blij dat ie weg is“ en ik probeer mezelf er nu nog regelmatig van te overtuigen dat hij de piano bedoelde. Toch heb ik nog veel plezier aan die piano beleefd. Ik heb in die tijd eigenlijk maar één lied leren spelen. Ik had daarvoor een beroemd kerstlied gekozen omdat ik wist dat die melodie ondanks eindeloos herhalen altijd mooi zou blijven. Het mooiste lied ooit gecomponeerd had ik sinds de Pasen daarvoor tot in den treuren zitten oefenen. De première van mijn interpretatie van “Stille nacht, heilige nacht” vond plaats op m’n laatste Kerstavond in Nederland. Door de sensibele uitvoering van dat werk leef ik in de herinnering van de aanwezige luisteraars nu nog voort als een verdienstelijk pianist. Ik denk dat ik van het Stille Nacht de noten van de rechterhand nog wel ken maar de linkerhand heb ik voor de zekerheid nog even uitgeprint. Maar terug naar m’n verhaal:
Vanuit een ander leslokaal hoorde ik allerlei kreungeluiden. Enkele van genot maar de meeste van afkeuring. Als ik in een westers land geweest zou zijn had ik al direct verondersteld dat de kinderen “groepsverkrachtinkje” aan het spelen waren uit verveling of omdat andere spelletjes te flauw zijn. Voorzichtig de deur van dat lokaal openend zag ik daar zo’n 10 kinderen op een massagematje liggen. Zij hadden de slachtofferrol toebedeeld gekregen en werden door 10 masseurs en masseuses in spe gemasseerd als onderdeel van hun opleiding tot ‘massager‘. Er was een juf-trainer die het hen voordeed. Maar trainen van blinden betekent niet ‘laten zien” hoe het moet maar veel vertellen en de kinderen mee laten voelen als het voorgedaan wordt. Ook is er veel theorie over de verscholen ligging van de biceps en de maximale rekbaarheid van de triceps. De school wordt met raad en daad geholpen door de “Thai Massage Conservation Club” in Chiang Mai. De blinden krijgen mede daardoor de kans later de kost te gaan verdienen met dit in Thailand zo populaire beroep en ik kan jullie verzekeren dat ze fanatiek zijn. Lange tijd werden de blinden in Thailand als economisch nutteloos beschouwd en door de ouders thuis gelaten of langs de weg gedropt om te gaan bedelen. Nee blinden, hebben hier nauwelijks een aandeel in de economische vooruitgang. Sociale werkplaatsen zijn er niet en ik zou tegen jullie zeker nu willen zeggen: “laat nooit toe dat sociale werkplaatsen wegbezuinigd worden”. Ook zijn ondernemingen hier niet verplicht een aantal gehandicapten een job te bezorgen. Die blinden worden vooral ingezet voor het verkopen van staatsloten, als ‘musicus’ en in de massagebranche. Het woord ‘musicus’ is niet voor niets tussen aanhalingstekens geplaatst. Die blinde ‘musici’ hoor je vooral veel in de walkingstreets van Bangkok en Chiang Mai. Ze zingen of spelen dan met behulp van een mobiele audio-installatie een stukje muziek van verbazingwekkende kwaliteit. Maar de schijn bedriegt, het is geen karaoke maar meestal alleen maar playback. . Toch verdienen degenen die de beste plekken weten te bemachtigen nog een mooie duit. Ze zitten er wat armzalig gekleed bij en als ze naar huis gaan kleden sommige zich om in de duurste kleding.
Er zijn nu diverse over het land verdeelde massagecentra voor blinden. Ook is er een stichting die het vinden van een job voor de blinde medemens stimuleert. Inmiddels zijn er al zo’n 1000 blinden werkzaam in de massagebranche.
Als ik hoor over de kansen van de Thaise blinden in het economische verkeer stelt me dat diep teleur. Als 2 blinden toegelaten worden tot een universiteit staat dat met grote koppen in de krant. Door de omgang met de kinderen ben ik ervan overtuigd dat velen van hen meer in de mars hebben. Ik ben er ook van overtuigd dat toekomstige blinde generaties zich niet meer laten afschepen met oneerbiedige jobs. Dat stimuleert om ze te helpen zodat ze later meer kansen krijgen maar ook om bijvoorbeeld het massagevak meer inhoud te geven. Zo heb ik na overleg met de staf van de school voorgesteld om de kinderen die voor het massagevak hebben gekozen extra te gaan begeleiden met de Engelse taal maar dan toegespitst op hun contacten met toeristen. Er wordt hen dan aangeleerd om tijdens het werk een gesprek in het Engels met hun cliënt te voeren; je kunt ze aanleren welke vragen ze mogen verwachten en hoe ze daarop antwoorden. Dat zou een extra dimensie aan hun baantje kunnen toevoegen. Een goed contact kan er ook voor zorgen dat de klant nog eens bij deze massager terugkomt; je zou het ’t opbouwen van een klantenkring kunnen noemen. Blinde masseurs en vooral de masseuses zijn volgens ingewijden erg goed in hun job omdat hun gevoel voor aanrakingen beter is ontwikkeld dan het gevoel van hen die niet visueel gehandicapt zijn. Je schijnt het verschil als klant al heel vlug te voelen.
Natuurlijk moeten we ook even kijken naar de historie en de wetenschappelijke betekenis van het fenomeen massage, ook wel ‘lazy yoga’ genoemd.
Als je de boeken erop naslaat kom je steeds het woord “Ayurveda” tegen. Ayurveda is de oude Indiase filosofie van gezondheid en welzijn. Het woord Ayurveda betekent letterlijk “De kunst om wijselijk te leven“. Het gaat hier dan niet om medische hoogstandjes maar om de eenvoudigste vormen die voor alle mensen bereikbaar zijn.
In makkelijk te begrijpen termen, Ayurveda is een holistisch systeem dat leidt naar een gezondere en meer gebalanceerde levensstijl. Een holistische geneeswijze is een geneeswijze die het hele individu betrekt bij de genezing. In de reguliere geneeskunde wordt uitsluitend aandacht besteed aan het orgaan dat `het niet goed doet` en de therapie wordt dan ook gericht op dat orgaan. Wanneer de lever het niet goed doet worden er medicijnen gegeven die de lever beïnvloeden. Vaak wordt er voorbijgegaan aan de vraag waarom de lever het niet goed doet en hoe je dat kunt voorkomen.
In de holistische geneeskunde wordt er gekeken naar de hele mens, de organen maar ook de mentale en emotionele situatie en waarom in dit geval de lever is die reageert.
Dan kun je een behandeling verwachten die niet alleen op de lever inwerkt. Thaise mensen zoeken dus voor veel aandoeningen genezing in de massage.
Ayurveda waarvan massage een onderdeel is erkent dat we allemaal uniek zijn en richt zich behalve massage op voeding, leefstijl, yoga en kruidenmiddelen, zeg maar onze individuele make-up. Ayurveda is tijdloos - het bestaat al meer dan 4000 jaar maar is toch nog steeds van toepassing op het moderne leven. Een vroege beschrijving gegeven in de oudste Ayurvedische literatuur geschreven rond 100 tot 150 jaar voor Christus zegt het volgende: “Ayurveda” vertelt ons welke stoffen, kwaliteiten en acties het leven verbeteren, en welke niet." De wijsheid van Ayurveda moedigt ons aan om verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen gezondheid volgens de verschillende fasen van ons leven, de seizoenen en de omgeving waarin we wonen, werken en recreëren.
Deze factoren hebben allemaal een grote invloed op onze gezondheid en is het zinvol om onze levensstijl dienovereenkomstig aan te passen zodat we kunnen blijven wonen in harmonie met ons lichaam en op een optimale gezondheid te blijven. Yoga is een van de vormen van de Ayurveda, en massage dus ook. Tijdens de massage wordt er gepraat over de mogelijke oorzaken en ook worden kruiden, oliën of andere bestanddelen van de Ayurveda toegepast.
Ben je jong of oud, actief of inactief, gezond of niet zo gezond, iedereen kan profiteren van de Thaise traditionele massage. Het is al door talloze generaties gebruikt voor het bestrijden van lastige aandoeningen en het welzijn te bevorderen. Echter, iedereen zal de uitwerking anders ervaren. De massage bouwt voort op het natuurlijke verlangen van het lichaam naar volledige gezondheid en het gevoel van gemak en welzijn. Veel mensen voelen na afloop een verlichting van de pijn, verminderde angst, lagere bloeddruk en hartslag.
Een andere voordeel is dat pijnsignalen naar de hersenen (gate controletheorie) geblokkeerd worden.
Er is in zo’n salon een rijk palet van verschillende soorten massages waarvoor je kunt kiezen. Toevallig las ik gisteren in de krant dat een stukje verderop bij de noorderburen in het Chinese Shanghai heibel is ontstaan over een massagesalon. Een vent wil daar een praktijk openen waar hij mannen inzet als borstenmasseurs voor vrouwen. Dat alles om de melkproductie te stimuleren. Hoewel zoiets volgens Xia Jun op wetenschappelijke wijze plaatsvindt gelooft niet iedereen in de zuivere motieven van het bedrijf. Zelf denk ik ook dat het oogmerk van de masseurs meer de zelfstimulatie is. Natuurlijk wordt het een andere zaak als de dames tevreden zijn over de behandeling. Misschien keren zij wel met ’n bevredigd gevoel huiswaarts in de wetenschap dat het melkaanbod weer in overeenstemming is met de vraag en dat de behandeling op zich ook niet echt onplezierig was. Bij overproductie is de onlangs geïntroduceerde moedermelk-ijsco branche natuurlijk bereid tot extra afname. Je kunt je natuurlijk afvragen of vrouwen zichzelf niet kunnen masseren. Je kunt dat slecht op straat aan een vrouw vragen of daar voor gaan staan doen wat je ermee bedoelt als je geen Thais kent. Maar erover nadenkende geloof ik pertinent dat mannen dat beter kunnen dan vrouwen omdat mannen dat in gedachten veel oefenen.. Het is jammer dat Sjanghai zo ver weg ligt anders had ik in het kader van dit verhaal in die salon nog graag een weekje of wat stage gelopen of vrijwilligerswerk verricht. Alleen zou ik dan niet willen dat Agnes Jongerius zich dan voor een cessie bij me zou melden want dan heb je na ‘n uur de hele oppervlakte nóg niet bewerkt.
Nu we het over dit soort praktijken hebben; het is natuurlijk bij veel mannen bekend dat veel masseuses in de Thaise toeristencentra hun mannelijke clientèle na afloop van de reguliere massagetijd tegen forse bijbetaling diverse andere, aan massage gerelateerde diensten aanbieden. Die diensten eindigen dan meestal met een uitbundig“happy end”. De dames van de stedelijke GoGo-kasten schijnen niet echt gecharmeerd te zijn van de branchevervagende activiteiten van de masserende branchegenoten. Omdat die goedkoper werken vinden hun diensten natuurlijk gretig aftrek en zonder die bijverdiensten zouden vele van hen nooit masseuse zijn geworden. Ook zouden dan veel mannen hier nooit een massage hoeven.
Beste mensen, het verhaaltje is weer vol en kan de deur uit. Degenen onder jullie die al vroeg vakantie hebben wens ik natuurlijk een fijne vakantie toe. En tegen de andere zou ik zeggen, laat nog maar eens wat van je horen als je zin hebt. Maar iedereen wens ik veel goei weer en
een mooie zomer toe vanuit Chiang Mai.
Met vriendelijke groet,
Ton
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
